بررسی گوشی فرزندان جزو رفتارهایی است که موافقان و مخالفانی پر شمار دارد. عده ای معتقدند بررسی موبایل هوشمند بچه ها کار نادرستی نیست و اتفاقا در جامعه امروزی لازم است و برخی این کار را نقض حریم شخصی فرزندان خود می دانند.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب به نقل از تلگراف، مشکل بررسی گوشی بچه ها توسط والدین به یک دغدغه اساسی تبدیل شده است. شاید بررسی گوشی کودکان تنها به وضعیت بازی ها و ساعات آن مرتبط شود اما موبایل نوجوانان به لحاظ حساسیت های این دوره سنی از ابعاد متعددی حائز اهمیت است.
در این میان نمی توان به سهولت تشخیص داد که حق با کیست و آیا اصلا بررسی گوشی بچه ها کاری درست است یا خیر.
سطوح آزادی فردی در جوامع
این یک نکته اجتناب ناپذیر است که سطوح آزادی های بچه ها در جوامعع مختلف متفاوت است، این موضوع تا حد زیادی به فرهنگ خانواده مرتبط می شود. با این وجود، حتی در یک جامعه یکسان نیز هر خانواده ای حد و مرزی دارد، این موضوع را یک مادر جوان در گفتگو با تلگراف مطرح می کند و می گوید:" وقتی فرزندانم را به مدرسه می رسانم و به خانه بر می گردم می دانم بچه ها از دوستان خود مواردی جدید یاد می گیرند. موضوعاتی که گاهی در خانواده ما جایی ندارند. این روزها بیشتر دعواهای من با بچه ها به این گروه موضوعات مرتبط است. "
بر این اساس، والدینی که عادت دارند گوشی فرزندان خود را بررسی کنند، باید به این مضوع دقت کنند که شاید هیچ یک از والدین دیگر دوستان بچه هایشان این رفتار را ندارند.
برنامه های نظارتی
استفاده از برنامه های نظارتی بی تاثیر نیست. این برنامه ها تمامی تصاویر مرتبط با پورنوگرافی یا ویدیوهای خشونت آمیز را حذف می کنند. یک مادر در این خصوص یه تلگراف می گوید: " من باید اطمینان حاصل کنم که آنها به دنبال چیزهای مخرب نمی گردند. من دو پسر نوجوان دارم و دوست ندارم آنها را آزارگر یا آزاردهنده ببینم."
البته درست است، که برخی ف همین برنامه ها را هم در نقش جاسوس می بینند. اما فراموش نکنیم که گاهی مزایای این نوع برنامه ها بیشتر از معایبشان است. برای مثال برخی والدین عادت دارند به جای استفاده از این نوع برنامه ها ناگهان گوشی را از دست فرزندشان بکشند. این رفتار هم توهین آمیز است و هم خشن.
لیز استنتون، یک افسر پلیس سابق که به والدین و مدارس در مورد این موضوع مشاوره می دهد می گوید: " باید بپذیریم فرزندانمان به دنیای دیجیتال معتادند و روش های خشن چاره کار نیستند."
دکتر میچل، روانشناس کودکان نیز می گوید: " اگر قرار است نگرانی های ما خود تبدیل به یک نگرانی بزرگ تر شود، پس راه درست را انتخاب نکرده ایم. اگر قصد نظارت بر کودکان را داریم باید محترمانه تر برخورد کنیم و کودک را درگیر روش های جاسوسی بازی نکنیم. صداقت بهترین روش است. صادقانه نگرانی های خود را با بچه ها در میانن بگذارید و حریم خصوصی فرزندتان را نقض نکنید."
این روزها واژه «کودک ناسازگار» را زیاد می شنویم . درواقع تعداد والدینی که از رفتارهای کودک خود به سطوح آمده و او را بدترین کودک بین فامیل و دوستان می دانند کم نیست. اما آیا این درست است که همیشه کودکان را مقصر بدانیم و از روش های تربیتی و رفتاری خود غافل باشیم؟ شاید بد نباشید گاهی پیکان انتقادات را به سمت خود بچرخانیم.
